رییس‌جمهور غنی دیروز در سخنرانی‌اش برای شهرداران یک‌بار دیگر آمار داد و وعده سپرد. ایشان فرمودند که بار دیگر با ازبکستان قرارداد تأمین برق امضا می‌شود. منظور رییس‌جمهور این بود که کمبود برق کابل به زودی جبران می‌شود. سخنرانی‌های رییس‌جمهور غنی از نظر بسیاری‌ها یک نوع بلوف است. بیشتر وعده‌هایی که ایشان داده بودند، محقق نشده است. رییس‌جمهور غنی و دیگر بلندپایه‌گان حکومت باید بدانند که انتظار افکار عمومی از آنان بسیار زیاد نیست. به جای وعده‌های کلان و سرمایه‌گذاری روی تبلیغات، بهتر است که حکومت کمی خدمت‌رسانی کند و در بدل آن مشروعیت بخرد.
تأمین برق کابل، هم به مشروعیت کارکردی و اجتماعی حکومت کمک می‌کند، هم مصداق خدمت‌رسانی است و هم شکست تروریسم را به نحوی رقم می‌زند. در موسم سرما کابل با کمبود شدید برق مواجه می‌شود. جمعیت کابل زیاد است و برقی که برای شهر عرضه می‌شود، متناسب به تقاضا نیست. این‌جا است که باید حکومت و سازمان‌های دولتی، ابتکار به خرج دهند و کمبود انرژی کابل را جبران کنند.
ذهن‌های انباشته از طرح رییس‌جمهور و همکارانش باید در این‌جا به کار بیفتد. باید بلندپایه‌گان حکومت پیش از رسیدن زمستان، غم برق کابل را می‌خوردند. باید قرارداد انتقال برق از ازبکستان که آقای غنی از آن صحبت می‌کند، خیلی وقت پیش نهایی می‌شد. وقتی برق کابل تأمین باشد شهروندان به کارایی نهادهای دولتی باور می‌کنند. وقتی باور شهروندان به نهادها اعاده شد، حکومت صاحب مشروعیت کارکردی می‌شود.
نکته‌ی مهم دیگر این است که تأمین برق کابل اهمیت سیاسی دارد. بر مبنای استراتژی قتل با هزار زخمِ تروریستان، قطع برق کابل از مهم‌ترین راه‌بردها است. سوزاندن کابل یکی در صدر اهداف استراتژی قتل با هزار زخم حامیان تروریسم است. بر مبنای این راهبرد، کابل باید محاصره شود و برق آن قطع شود. متحدان پاکستان در گذشته هم پایه‌های انتقال برق کابل را نابود می‌کردند. هدف این بود تا کابل غرق تاریکی باشد. این یکی از راه‌های به زانو درآوردن کابل است. امروز هم تروریستان پایه‌های برق کابل را می‌زنند.
هدف آنان به زانو درآوردن کابل است. وقتی برق کابل تأمین باشد، این هدف تروریستان نقش بر آب می‌شود. تأمین برق کابل سبب می‌شود که استراتژی سوزاندن پایتخت ناکام بماند. سران حکومت باید متوجه‌ی این نکته باشند و برق کابل را دست‌کم نگیرند. تأمین برق کابل در واقع پیروزی قسمی در جنگی است که حامیان تروریستان برای نابودی افغانستان طراحی کرده‌اند.
باید سران حکومت به این مسأله جداً توجه کنند و استراتژی تروریسم را از یاد نبرند. خیلی ضروری است که آب و برق کابل تأمین شود. رییس‌جمهور دیروز گفت که سدی که آب کابل را تأمین می‌کند، به زودی اعمار می‌شود. این پروژه باید در حد حرف باقی نمانَد. علاوه بر این باید برق کابل به هر شکلی که ممکن باشد، تأمین شود. تأمین برق کابل به لحاظ سیاسی مهم‌تر از اعمار کمپلکس دارالامان است. تردیدی نیست که کمپلکس دارالامان یک پروژه‌ی مهم است. اهمیت سمبولیک این کمپلکس را کسی نمی‌تواند انکار کند. اما اهمیت سیاسی تأمین برق کابل خیلی مهم‌تر از این حرف‌ها است.
در زمستان، جنگ فروکش می‌کند. در فصلی که جنگ فروکش می‌کند ضربه‌زدن به کابل برای تروریستان اهمیت زیادی پیدا می‌کند. به همین دلیل است که دسته‌هایی تروریستان، تلاش می‌کنند تا به برق کابل حمله کنند. تأمین برق کابل ضد حمله‌ای است که می‌تواند تروریست‌ها را ناامید بسازد. بلندپایه‌گان حکومت که خودشان را نظریه‌پرداز معرفی می‌کنند، بهتر از هر کس دیگر می‌دانند که پهلوی سیاسی جنگ بر ضد شورش‌گری و تروریسم خیلی مهم است. در این جنگ، تروریستان تلاش می‌کنند تا اذهان را فتح کنند و خودشان را چنان قدرت‌مند نشان دهند که هر کسی پیروزی‌شان را قریب‌الوقوع بداند.
به همین دلیل است که ضربه‌زدن به کابل در صدر اولویت‌های گروه‌های تروریستی و حامیان‌شان قرار دارد. وقتی آنان بتوانند برق کابل را بزنند، شکست سختی را بر ذهن و دماغ مردم تحمیل می‌کنند. به همین دلیل است که می‌گوییم حکومت باید روی تأمین برق کابل تمرکز کنند و از این طریق، استراتژی تروریسم و حامیان آنان را ناکام بسازد. حکومت‌داری صرف با تبلیغات نمی‌شود.
تأمین برق کابل، هم به مشروعیت کارکردی و اجتماعی حکومت کمک می‌کند، هم مصداق خدمت‌رسانی است و هم شکست تروریسم را به نحوی رقم می‌زند. در موسم سرما کابل با کمبود شدید برق مواجه می‌شود. جمعیت کابل زیاد است و برقی که برای شهر عرضه می‌شود، متناسب به تقاضا نیست. این‌جا است که باید حکومت و سازمان‌های دولتی، ابتکار به خرج دهند و کمبود انرژی کابل را جبران کنند.
ذهن‌های انباشته از طرح رییس‌جمهور و همکارانش باید در این‌جا به کار بیفتد. باید بلندپایه‌گان حکومت پیش از رسیدن زمستان، غم برق کابل را می‌خوردند. باید قرارداد انتقال برق از ازبکستان که آقای غنی از آن صحبت می‌کند، خیلی وقت پیش نهایی می‌شد. وقتی برق کابل تأمین باشد شهروندان به کارایی نهادهای دولتی باور می‌کنند. وقتی باور شهروندان به نهادها اعاده شد، حکومت صاحب مشروعیت کارکردی می‌شود.
نکته‌ی مهم دیگر این است که تأمین برق کابل اهمیت سیاسی دارد. بر مبنای استراتژی قتل با هزار زخمِ تروریستان، قطع برق کابل از مهم‌ترین راه‌بردها است. سوزاندن کابل یکی در صدر اهداف استراتژی قتل با هزار زخم حامیان تروریسم است. بر مبنای این راهبرد، کابل باید محاصره شود و برق آن قطع شود. متحدان پاکستان در گذشته هم پایه‌های انتقال برق کابل را نابود می‌کردند. هدف این بود تا کابل غرق تاریکی باشد. این یکی از راه‌های به زانو درآوردن کابل است. امروز هم تروریستان پایه‌های برق کابل را می‌زنند.
هدف آنان به زانو درآوردن کابل است. وقتی برق کابل تأمین باشد، این هدف تروریستان نقش بر آب می‌شود. تأمین برق کابل سبب می‌شود که استراتژی سوزاندن پایتخت ناکام بماند. سران حکومت باید متوجه‌ی این نکته باشند و برق کابل را دست‌کم نگیرند. تأمین برق کابل در واقع پیروزی قسمی در جنگی است که حامیان تروریستان برای نابودی افغانستان طراحی کرده‌اند.
باید سران حکومت به این مسأله جداً توجه کنند و استراتژی تروریسم را از یاد نبرند. خیلی ضروری است که آب و برق کابل تأمین شود. رییس‌جمهور دیروز گفت که سدی که آب کابل را تأمین می‌کند، به زودی اعمار می‌شود. این پروژه باید در حد حرف باقی نمانَد. علاوه بر این باید برق کابل به هر شکلی که ممکن باشد، تأمین شود. تأمین برق کابل به لحاظ سیاسی مهم‌تر از اعمار کمپلکس دارالامان است. تردیدی نیست که کمپلکس دارالامان یک پروژه‌ی مهم است. اهمیت سمبولیک این کمپلکس را کسی نمی‌تواند انکار کند. اما اهمیت سیاسی تأمین برق کابل خیلی مهم‌تر از این حرف‌ها است.
در زمستان، جنگ فروکش می‌کند. در فصلی که جنگ فروکش می‌کند ضربه‌زدن به کابل برای تروریستان اهمیت زیادی پیدا می‌کند. به همین دلیل است که دسته‌هایی تروریستان، تلاش می‌کنند تا به برق کابل حمله کنند. تأمین برق کابل ضد حمله‌ای است که می‌تواند تروریست‌ها را ناامید بسازد. بلندپایه‌گان حکومت که خودشان را نظریه‌پرداز معرفی می‌کنند، بهتر از هر کس دیگر می‌دانند که پهلوی سیاسی جنگ بر ضد شورش‌گری و تروریسم خیلی مهم است. در این جنگ، تروریستان تلاش می‌کنند تا اذهان را فتح کنند و خودشان را چنان قدرت‌مند نشان دهند که هر کسی پیروزی‌شان را قریب‌الوقوع بداند.
به همین دلیل است که ضربه‌زدن به کابل در صدر اولویت‌های گروه‌های تروریستی و حامیان‌شان قرار دارد. وقتی آنان بتوانند برق کابل را بزنند، شکست سختی را بر ذهن و دماغ مردم تحمیل می‌کنند. به همین دلیل است که می‌گوییم حکومت باید روی تأمین برق کابل تمرکز کنند و از این طریق، استراتژی تروریسم و حامیان آنان را ناکام بسازد. حکومت‌داری صرف با تبلیغات نمی‌شود.
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و هشتم آبان ۱۳۹۶ساعت 11:43  توسط hamida farahmand |